Oud en Nieuw viering
Emoties reageren op geluidsgolven. Van rustgevende geluidsgolven ( bijv muziek, natuurgeluiden) ontspannen we ons en worden we rustiger, vriendelijker, geduldiger. Van harde onrustige geluiden worden we onrustiger, ongeduldiger en agressiever.
De traditionele viering van Oud en Nieuw is er een van reflecteren, leren, verbeteren en HOOP. Wat hebben we gedaan en bereikt in het oude jaar en wat willen we verbeteren in het nieuwe jaar? Het is een traditie gericht op verbetering van onszelf, onze buurt, onze maatschappij. Onze goede voornemens maken hier onderdeel van uit. Het traditionele vuurwerk staat symbool voor het verbranden van het oude en het aankondigen van het nieuwe. Het wordt om die reden alleen afgevuurd op het moment van de overgang, om middernacht.
Je zou verwachten dat tot aan het moment van het vuurwerk rustgevende geluiden te horen zijn om het hele proces succesvol te ondersteunen/ kracht te geven, want we willen toch een mooier en succesvoller leven? Dat was ooit ook zo. Het geluid van samenwerking, gelach, plezier, spelende kinderen, heerlijke geuren van zelfgemaakte lekkernijen uit de keuken, gezellige muziek en een traditioneel vuurwerk om mindernacht.
Veel mensen zijn daar in de loop der jaren echter van afgestapt. Het is een luidruchtig feest geworden van kant en klaar maaltijden, alcohol en jongeren die dagen en avonden lang onachtzaam vuurwerk afsteken en daar volledig door in beslag genomen zijn. De wil ontbreekt volledig bij velen om rekening te houden met de buren die misschien nog wel graag een traditionele viering wensen. Het is onbelangrijk dat de buren hun honden niet meer uit kunnen laten door het aanhoudende geknal en gebombardeer en dat de katten uit de buurt doodsangsten uitstaan. De omgeving verandert 2 weken lang in een oorlogsscene in plaats van in een voor iedereen gezellige feestsfeer. Het afsteken van vuurwerk is HET vermaak geworden. Goede voornemens is een gewoonte van vermaak in plaats van serieuze doelen om te bereiken in het nieuwe jaar. Het traditionele moment van de overgang om middernacht is nauwelijks nog spectaculair te noemen laat staan betekenisvol na er twee weken lang dagelijks aan blootgesteld te zijn. Saamhorigheid is ver te zoeken. Er is weinig overgebleven van deze mooie traditie.
Mijn hoop voor 2019:
Dat het ons lukt om van 2019 iets mooiers te maken dan van 2018 en dat we doelgerichter werken aan het bereiken van onze goede doelen. Dat we de waarde weer leren van een gezondere leefstijl met een realistischer kijk op onze gewoontes en patronen zodat we deze kunnen en gaan veranderen. We sluiten 2019 af op een betekenisvollere en traditionelere manier met meer respect, saamhorigheid, vriendelijkheid en empathie.
Alleen oefening baart kunst. Overwegen of praten over gewoontes en patronen veranderen alleen helpen niet. Je zult het moeten gaan doen. Hoe cliché het ook moge klinken, een beter leven begint werkelijk nog steeds bij jezelf. Op jullie gezondheid!
Hilde Saeijs,
Complement Gezondheidscoaching